nasza oferta

Torbiel szczęki

 
Termin torbiele zębopochodne opisuje szereg zmian patologicznych zachodzących w rejonie twarzoczaszki, do których powstawania przyczyniają się chorobotwórcze drobnoustroje. Okres rozwoju torbieli – czyli w rzeczywistości jam wypełnionych płynem – trwa bardzo długo i przebiega zazwyczaj bez niepokojących objawów. Gdy cysta osiągnie duże rozmiary, zagraża zdrowiu pacjenta, ponieważ doprowadza do destrukcji pobliskich tkanek. Skuteczną metodą diagnozy torbieli są badania radiologiczne oraz histopatologiczne. W zależności od ulokowania zmiany chorobowej, mówić możemy m.in. o torbieli szczęki lub torbieli dziąsła.

 
Torbiel na szczęce
Torbiel na kości szczęki lub żuchwy (czyli torbiel korzeniowa lub zapalna) należy do najczęstszej odmiany torbieli atakującej tkanki w obszarze twarzoczaszki. Jest zmianą o charakterze jamistym, pęcherzem wypełnionym – w większości wypadków – cieszą. Zazwyczaj torbiel na szczęce występuje w pobliżu wierzchołka martwego zęba, dotyczy przeważnie zębów przednich.

 
Torbiel na dziąśle
Torbiel na dziąśle powstaje na tkankach miękkich dziąseł w pobliżu wyrostka zębodołowego lub na podniebieniu. Może osiągnąć rozmiar 1 cm, chociaż w większości przypadków nie jest większa niż 3 mm. Torbiel na dziąśle to problem, który dotyka zarówno dzieci, w tym niemowlęta, jak i osoby dorosłe. W przypadku tych pierwszych zmiany są zazwyczaj łatwiejsze do usunięcie, ponieważ występują pojedynczo, podczas gdy u osób dorosłych zazwyczaj można zdiagnozować kilka torbieli w tym samym obszarze. Torbiel na dziąśle niemowlęcia przypomina biały, lub biały z domieszką żółci, guzek. Torbieli u niemowląt zazwyczaj nie trzeba usuwać, gdyż po pewnym czasie znikają samoistnie.

 
Objawy torbieli szczęki
Jak już zaznaczyliśmy, zarówno gdy chodzi o torbiel szczęki, jak i torbiele dotyczące innych tkanek, początkowe stadium ich rozwoju przebiega dla pacjenta bezobjawowo. Gdy jednak w obrębie torbieli dojdzie do zakażenia, pacjent może zacząć odczuwać uporczywy ból. Co więcej, objawy torbieli mogą w dłuższej perspektywie charakteryzować się niekorzystnymi zmianami dotykającymi estetyki twarzy oraz przemieszczeniem i rozchwianiem zębów. Gdy duża torbiel uciska pnie nerwowe, pacjent może doświadczać mrowienia lub braku czucia w rejonie zmiany patologicznej.

 
Leczenie torbieli szczęki
W przypadku niewielkich torbieli szczęki wskazane jest leczenie zachowawcze, jednak gdy torbiel osiągnie znaczne rozmiary, konieczne może okazać się leczenie chirurgiczne. Podczas zabiegu lekarz usuwa torbiel szczęki oraz okalającą ją torebkę metodą wyłuszczenia lub wyłyżeczkowania. W niektórych przypadkach konieczne jest również przeprowadzenie resekcji wierzchołka korzenia lub usunięcie zęba, który dotknięty jest torbielą. Dzięki zastosowaniu skutecznego znieczulenia miejscowego zabieg jest dla pacjenta całkowicie bezbolesny. Gdy doszło do zakażenia torbieli drobnoustrojami chorobotwórczymi, nieodłączna może okazać się także antybiotykoterapia.